Οι γαϊδουράγκαθοι είναι ένα από αυτά τα λαχανικά που συχνά απορρίπτουμε το φαγητό για να αποφύγουμε λίγο περισσότερο χρόνο ξεφλούδισμα και καθαρισμό τους σε αντίθεση με άλλα λαχανικά.
Ένα από τα προβλήματα με τους γαϊδουράγκαθους, καθώς και αυτό των αγκινάρων, είναι ότι μαυρίζουν τα χέρια μας όταν τα ξεφλουδίζουμε. Ένα πολύ προφανές κόλπο είναι το φόρεσε γάντια λατέξ, που μας επιτρέπουν μεγαλύτερο χειρισμό στην κουζίνα, για να τα κόψουμε.
Οι γαϊδουράγκαθοι πρέπει να καθαρίζονται και να κόβονται λίγο πριν από την προετοιμασία τους, διαφορετικά θα γίνουν μαύροι.. Η προσφυγή στο τέχνασμα λεμονιού θα μας έδινε μια όξινη γεύση στη συνταγή που μπορεί να μην είναι πολύ βολική. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσθέσουμε αλεύρι στο νερό μαγειρέματος έτσι ώστε να βγαίνουν καθαρότερα όταν βράσουν.
Κατά τον καθαρισμό τους, αφαιρούμε το στέλεχος του γαϊδουράγκαθου με το μαχαίρι και τα χωρίζουμε σε κλαδιά. Τα πλένουμε ένα προς ένα για να αφαιρέσουμε βρωμιά και βρωμιά.
Στη συνέχεια, με ένα μαχαίρι αφαιρούμε τις γωνίες κάθε κλάδου και αφαιρούμε αυτά τα άβολα και χαρακτηριστικά νήματα του γαϊδουράγκαθου σιγά-σιγά. Ξεκινώντας από το τέλος του κλαδιού στο φύλλο, θα τεντώσουμε τα σκέλη κάτω με το μαχαίρι και θα δούμε πώς εύκολα ξεφλουδίζουν. Αν θέλουμε να επιμείνουμε περισσότερο στην εξάλειψη των ινών, μπορούμε να ξεφλουδίσουμε τον γαϊδουράγκαθο με έναν αποφλοιωτή πατάτας.
Τώρα οι ράβδοι είναι έτοιμες να τεμαχιστούν και να βράσουν, αλλά αν θέλουμε να τις κάνουμε πιο άνετες στο φαγητό, μπορούμε να χωρίσουμε κάθε κλαδί σε δύο μέρη πριν τα κάνουμε τετράγωνα.
Όταν τα βράζετε, ορισμένοι συμβουλεύουν να αλλάξετε το νερό μία φορά για να εξαλείψετε την πικρία αυτού του λαχανικού. Την πρώτη φορά που τα βράσαμε μόνο σε νερό για περίπου είκοσι λεπτά. Τα στραγγίζουμε και τα ξαναβάζουμε για να βράσουν αυτή τη φορά σε αλμυρό νερό για περίπου δεκαπέντε ακόμη λεπτά.
Εικόνα: Οι συνταγές σας
