Το Endive είναι ένα φυτό στην ίδια οικογένεια με το alcachofas o los κάρδο, Asteraceae. Ήταν ήδη γνωστό και καταναλώθηκε από τους αρχαίους Αιγύπτιους, Έλληνες και Ρωμαίους, αν και μερικές φορές με περισσότερη φαρμακευτική παρά μαγειρική χρήση. Στην πραγματικότητα, Στην αιγυπτιακή βιβλιογραφία υπάρχουν αναφορές στη μαγειρεμένη και ακατέργαστη κατανάλωση αυτού του λαχανικού σε σαλάτα.
Η εισαγωγή του στην Ευρώπη χρονολογείται από τον 60ο αιώνα. Στην Ισπανία, η καλλιέργεια ανθεκτικών φύλλων με σγουρά φύλλα είναι πιο παραδοσιακή από αυτή της λείας και πλατύφυλλης ποικιλίας, η οποία προέρχεται από τη δεκαετία του 'XNUMX. Οι κύριες παραγωγές επικεντρώνονται στην Καταλονία, τη Βαλένθια και τη Μούρθια, εκ των οποίων ένα καλό μέρος είναι αφιερωμένο στις εξαγωγές σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία και οι Κάτω Χώρες. Αντίθετα, οι ενδογενείς καλλιέργειες του Badajoz, Γρανάδα και Τολέδο Χρησιμεύει στην κάλυψη της εθνικής ζήτησης.
Η ίδια η σεζόν είναι η χειμερινή ώρα, δηλαδή όταν προσφέρει τη λαμπρότητα και την υψηλότερη ποιότητα, αν και σήμερα μπορεί να βρεθεί στην αγορά όλο το χρόνο.
Από την αντλία, οι άνθρωποι καταναλώνουν τη ροζέτα, αποτελούμενη από 50 ή περισσότερα λεία ή κατσαρά φύλλα (ειδικά τις χειμερινές ποικιλίες), που είναι προσκολλημένα σε ένα λευκό μεσαίο. Το χρώμα του μπορεί να κυμαίνεται από σκούρο πράσινο έως κίτρινο. Τα εξωτερικά φύλλα είναι πιο σκούρα και τα εσωτερικά κίτρινα ή άσπρα. Έχει ποώδη, ευχάριστη και χαρακτηριστική γεύση για να είναι γλυκό και ελαφρώς πικρό ταυτόχρονα.. Είναι αυτή η πικρία που μπορεί να κάνει τα παιδιά να μην συμπαθούν την αντοχή, αλλά Μπορούμε να το σερβίρουμε με άλλα φύλλα σαλάτας στα οποία είναι πιο συνηθισμένα, όπως το μαρούλι.ή ντύστε το με γλυκόξινες βινεγκρέτες με μέλι, φρούτα ή ξηρούς καρπούς.
Συνιστάται να επιλέγετε τα αντιβιοτικά με φρέσκα, σταθερά, τρυφερά φύλλα και ένα καλό πράσινο χρώμα, ειδικά τα εξωτερικά, και απορρίψτε αυτά του καφέ ή κιτρινωπού χρώματος. Μόλις φτάσουμε στο σπίτι, τα βγάζουμε από τη συσκευασία, ώστε να αναπνέουν καλά και να αφαιρούν τα φθαρμένα φύλλα που μπορεί να χαλάσουν τα υπόλοιπα για να τα αποθηκεύσουν στο ψυγείο ή σε δροσερό μέρος προστατευμένο από το φως. Σε γενικές γραμμές, τα λεία ενδογενή φύλλα παραμένουν φρέσκα περισσότερο από τα σγουρά ενδογενή φύλλα. Συνιστάται να τα διατηρείτε άπλυτα, ώστε να παραμένουν φρέσκα περισσότερο.
Όσον αφορά τη θρεπτική του αξία, όπως και τα υπόλοιπα φυλλώδη λαχανικά, το αντιδραστικό είναι χαμηλό σε θερμίδες, δεδομένης της χαμηλής περιεκτικότητάς του σε ενεργειακά θρεπτικά συστατικά, όπως υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπη. Πλούσιο σε νερό, έχει υδατοδιαλυτές βιταμίνες όπως B1, B2, C και το φολικά, είναι το πλουσιότερο λαχανικό σε αυτή τη βιταμίνη με διαφορά σε σχέση με τα υπόλοιπα. Η περιεκτικότητά του σε μέταλλα όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, ο σίδηρος, ο ψευδάργυρος και το κάλιο είναι επίσης σημαντική, ενώ το τελευταίο είναι το πιο άφθονο. Τα ενδογενή φύλλα περιέχουν ιντιβίνη, μια ένωση που είναι υπεύθυνη για την πικρή γεύση και το πεπτικά και όρεξη διεγερτικά οφέλη αποδίδεται σε αυτό το λαχανικό. Σας υπενθυμίζουμε επίσης ότι τα φυλλικά άλατα εμπλέκονται στην παραγωγή ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων, στη σύνθεση γενετικού υλικού και στο σχηματισμό αντισωμάτων στο ανοσοποιητικό σύστημα, γι 'αυτό μας βοηθούν στην καταπολέμηση λοιμώξεων.
Εικόνα: Vidasana, Lolabotijo